เมืองซือเหมา เป็นเมืองท่า ที่ส่งสินค้าลงเรือแม่น้ำโขงสู่เมืองไทย |
อำลาโรงแรมที่เมืองหลินชาง เพื่อเตรียมเดินทางสู่ หลินชาง |
คณะคาราวานทัวร์เก็บเกี่ยวก่อนแก่ วิ่งรถไปตามความฝัน กำลังจะมุ่งหน้าไปสู่เมืองหลินชาง |
เส้นทางนี้รถติดมากครับ |
มีการสร้างทางเป็นระยะๆ |
สิบล้อครองเมือง |
เวลาที่รถติดเป็นยังงี้จริงๆ |
ถึงเมืองผูเอ่อ แวะซื้อชาชั้นดีข้างทาง |
จิบชารสดีของเมือง ก่อนเดินทางไปเมืองบ่อ |
ระหว่างทางเราแวะพักเที่ยว ที่เมืองบ่อ |
วัดพุทธแห่งเดียวที่หลงเหลือ ถึงแม้หลังคาจะเป็นแบบจีน |
เจดีย์แห่งนี้เป็นหลักฐานทางประวัติศาสตร์ ศิลปะแบบล้านนาเผยแพร่มาถึงที่นี่ครับ |
เจดีย์ย่อเหลี่ยมสิบสองมุม บ่งบอกว่าพุทธศาสนาของล้านนาได้มาถึงที่นี่ แล้วครับ |
บริเวณหน้าวัด ที่เมืองบ่อ คนที่นี่เป็นกลุ่มชาติพันธุ์ไท หรือไต พอสื่อสารกันร้เรื่องบ้าง |
คนจีนเรียกเจดีย์นี้ว่า ถ่าเปาซู่ซู่เปาถ่า หมายถึง ต้นไม้หุ้มเจดีย์ เจดีย์หุ้มต้นไม้ |
ความงามของศืลปะจีน ที่มีอิทธิพลเหนือ ความเป็นไท ของคนไต ที่นี่ |
อีกหนึ่งมุมมอง |
มัคคทายก ที่สื่อสารภาษาไต กับคนไทย พอรู้เรื่อง หน้าตาท่านเป็นจีน แต่หัวใจคือไท เต็มร้อย |
สภาพในหมู่บ้านไท ที่ทางคณะเราแวะเข้าไปเยียมชม |
เส้นทางจากเมืองบ่อ ไปหลินชาง ระยะนี้เมืองจีนมีแต่ซ่อมทางๆๆๆ |
รถติดเป็นระยะๆ ความยากลำบาก กลายเป็นความสนุกที่จะหาประสบการณ์แบบนี้ในชีวิต ถึงแม้จะเหน็ดเหนื่อยบ้าง แต่ทุกคนสู้ๆ |
อุปสรรคอันใหญ่หลวง ทางข้างหน้ากำลังสร้างสะพาน รถไปไม่ได้ จนกว่าเขาจะเกรดถนนให้เป็นทางเบี่ยงเสร็จ รอ 3 ชั่วโมง |
ความลำบากต้องเจอสุขบ้าง เมื่อเรามาถึงเมืองหลินชางตอนเวลาสามทุ่มเปะ ออกจากต้นทางเวลา 7.00 น. |
พอยิ้มได้เมื่อได้ลองสุกี้ยูนาน ถึงแม้ว่าวันนี้จะเหนื่อย ระยะทางไม่ได้ไกลแต่มันไปไม่ได้เพราะทางไม่ดี รถติด |
สุกี้หม้อไฟ แต่ก็แอบเอามาม่าจากเมืองไทยลงไปต้มด้วย |